فردای روشن

فردای روشن

عاشقانه میخواند احساساتم را ، با چشمانش خیس میخواند حرفهای دلها را
من مینویسم و او با عشق میخواند ، میدانم همیشه به پای احساساتم میماند
از عشق مینویسم و حرف دل عاشقان ، از تنهایی مینویسم و یک غم بی پایان
از امید مینویسم ، از زندگی برای تو ، نا امید نباش گلم ، دنیا در دستان توست
فردا روزی دوباره ، باز هم یک زندگی عاشقانه ، برای تویی که میخوانی شعرهایم را صادقانه
منی که تمام شعرهایم حرف دل همه است ، این شعر را برای تویی مینویسم
که عاشق احساسمی ، برای تویی مینویسم  که مخاطب همیشگی احساسمی
یکی هست اینجا که به من شوق نوشتن را میدهد ،
آری خداست همان کسی که به تو امید میدهد ، به تو یک زندگی دوباره میدهد
از میان تمام شعرهایم گرچه عاشقان و شکست خورده های عشق بارها اشک ریختند
به پای شعرهایم ، اما این احساسم یک امید است ، یک وعده برای زندگی تو
اینکه تو همیشه سبز میمانی ، اینکه نفسی هستی که همیشه نفس میکشی و زندگی هم به تو نفس خواهد .....